~Λογοτεχνικές Παρουσιάσεις~

Στρατής Παρέλης

Εκεί που έχασες μια ξαφνική ευχή….




Κάπου εκεί ξύπνησα. Έβρεχε. Τόση χειμωνιάτικη έμπνευση
μέσα στο καλοκαίρι. Άκουσα. Τίποτα δεν ακούγονταν.
Κάθε στάλα μεγάλωνε το μαρτύριο του ευκαλύπτου.
Κάθε στάλα μια αιώνια επιστροφή
Σ’ αυτό που θα ‘λεγες, ανυπαρξία.
Νομίζω, σφάλλουν οι ψυχές μας να λυπούνται για όλα.
Νομίζω πρέπει να δουλεύει υπερωρίες η γομολάστιχα.
Είναι ελάχιστο αυτό που ανήκει στην χαρά
Άκουσα. Τίποτα δεν ακούγονταν ίδιο.
Πήγαινε για ξημέρωμα.
Ο τρύπιος ουρανός, όπως μια τσέπη του παντελονιού ενός γίγαντα,
άφηνε σταθερά να πέφτουν
νομίσματα άστρα πάνω στο βρεγμένο χώμα.
Εκεί που έχασες μια ξαφνική ευχή….

Στρατής Παρέλης

ΕΠΩΑΖΟΝΤΑΣ ΘΛΙΨΗ..


Οία 1..
Πέταλο λίθου καμένο, ανάσα του σπλάχνου της γης- ξημέρωσε λάβα η όψη σου πάνω στα βράχια, στρώσεις στρώσεις κι εσύ αποκάτω σκιρτάς με καρδιά κοσμογονικής πυρακτώσεως νησίδα καταποντισμένη, ζωσμένη της θάλασσας το σφιχτό σκούρο ζωνάρι. Οία γυμνή να παραδέρνει στους ανέμους χώρα για να καταλαβαίνω την γεωγραφία μου απ’ αρχής σκληρή ομιλούσα πρωτόγονα χώρα. Οικισμοί σαν λευκοί οδόντες παράθυρα στην βορινή μανία- τοπίο αυστηρό σαν η αλήθεια σου· μάνητα ηφαιστειακή του πλανήτη. Είδα την ανατολή να σκίζει τον ορίζοντα σαν ένα τραπεζομάντιλο που το ραμφίζουν χιλιάδες σπουργίτια φωλιάζοντας μες τις πτυχές του ανέμου. Κι η Σαντορίνη απιθωμένη μες την χούφτα του πελάγου ξεκολλημένη από τον ορεινό κορμό της γης και της έξαψης. Τρέμει σαν ένα αποδημητικό πουλί που δοκιμάζει να το σώσουν, τα φτερά του…
     Οία  21.3.2013






Οία 2..

Ψηλά μες τον αέρα ο ουρανός ακυρώνει όλο το έντυπο υλικό μου· Λικνίζονται δέντρα, φυσά δυνατά και περισσότερο γίνεται η επιθυμία ελευθερία. Συγχορδίες αόρατες μ…

Stratis Parelis



Εδώ που σ'αγαπώ...



Του ασβέστη η προσταγή ανακουφίζει το σοκάκι που, κάτω από το φεγγαρόφωτο, απόψε, φωσφορίζει. Λίθινη μάντρα, παρτέρι του Ιουνίου, εμπνευσμένα φυτά. Έτρεξε προς την σιγουριά η νέα εβδομάδα. Θύελλα του μυαλού, έλα τώρα συρρικνώσου κάτω από το έπος της λιακάδας και ανάνηψε ηλιοτρόπιο που γελάς, στον καθαρό αέρα της Δευτέρας. Μια συμφωνία όλα να παραμείνουν εδώ που άρχισαν να έχουνε κράτος, τα κάνει να διεκδικούν μια εντολή που στρέφεται προς το μέρος της μάνας θάλασσας κι ενώ σε αγαπώ έξω από μέτρα, στην απέραντη ύπαιθρο των εκπλήξεων.. 15 Ιουνίου 2015
Γεωμετρία αισθημάτων...


Stratis Parelis

                                                         Στρατής Παρέλης




  Εκλεγμένα ποιήματα   από την συλλογή: ''Χημεία Των Μελωδικών Λέξεων''
2.

Η αυταπάτη είναι η εύκολη γλώσσα μας σαν λαμπυρίζουν
οι απέραντες μέρες του ήλιου    ή οι νύχτες στέκονται με το ξεκουμπωμένο τους πουκάμισο
βαριές και μάγκικες φουμάροντας μ’ ανυπομονησία
στον σταθμό ενός τρένου
και περιμένουν το κορίτσι τους και το φεγγάρι..
Όλα συντελούνται πίσω απ’ το τζάμι που κάποιος κοιτάζει τις γάμπες των ωραίων γυναικών που περνούν ή μέσα στο κουρασμένο όνειρο του δύτη
που βαρέθηκε ν’ ανεβάζει σφουγγάρια από τον βυθό..

Το τραγικό μπορώ να το αναγνωρίσω ακόμη και στο μαραμένο τριαντάφυλλο που χάνει
τα δόντια της όρεξης της ευωδιάς του..
Βέβαια θα μου πείτε ο θάνατος…
Πονάει ετούτη η πραγματικότητα. Σπρώχνω αυτό που πέφτει μα δεν είναι άλλο από βοήθεια στην ιστορία που προχωρά μέσα στον θόρυβο του κόσμου που ακροάται
και την πράττει…
Ζούμπερι  27.10.1983


ΔΕΛΦΟΙ…
Βασανισμένο μυστικό της ανοιξιάτικης ανθοφορίας κυριαρχούμενο από …